Emel İrtem

Emel İrtem – Şair, yazar ve hemşire. Eskişehir, Seyitgazi'de doğdu. Eskişehir Sağlık Meslek Lisesi’ni tamamladıktan sonra zorunlu hizmeti için Van’da üç buçuk sene görev yapıp 1990 yılında İstanbul Üniversitesi Latin Dili ve Edebiyatı bölümüne başladı. Çeşitli hastanelerde ve ilkyardım birimlerinde hemşirelik yaptı. 2005-2012 yılları arasında Mardin’de yaşadıktan sonra memleketi Eskişehir’e döndü. 2016 senesinde emekliye ayrıldı. Şiirleri “İblis”, “Sombahar”, “Ludingirra”, “Varlık”, “Göçebe”, “Yasak Meyve”, “Evrensel Kültür”, “Şiir Ülkesi”, “Martı”, “Gard” gibi dergilerde yayımlandı. “Divaneliğe Dönen Pergel” isimli ilk kitabıyla 1999'da Orhon Murat Arıburnu Ödülü'nü kazandı. Başlıca eserleri: “Zehirli Rüya”, “Şeker Farenin Kitaplığı”, “Marcus'un Lisan-ı Kalbi”, “Zaviyesi Yıkık Gönye”, “Sana Seviyem” ve “Kâğıttan Kapılar”…